เมืองโบราณต้าหลี่ตัวย่อเรียกว่าแย่หวิ๋ ยังเรียกว่าจี่เฉิง ส่วนประวัติศาสตร์สามารถย้อนกลับไปในช่วงราชวงศ์เทียนเป่า กษัตริย์หนานเจ้าเก๋อะหลอเฟิ่งก่อสร้างเมืองหยางแสแมวเฉิง（ในทางทิศตะวันตกของเมืองนี้และใกล้ด่านเจดีย์สามองค์）เป็นเมืองหลวงใหม่ เมืองโบราณสร้างขึ้นในช่วงหมิงหงหวู่สิบห้าปี（คริสต์ศักราช1382）มีความยาวรอบๆบริเวณสิบสองหลี่ และกำแพงสูงประมาณแปดจุดสามสิบสี่เมตร มีความหนาหกจุดหกสิบเจ็ดเมตร และมีประตูในแต่ละทางตะวันออกและทางตะวันตกและทางเหนือและทางใต้ และมีแต่ละอาคาร และยังมีหอคอยทั้งสี่มุม การปลดปล่อยให้เป็นอิสระในช่วงต้น กำแพงที่ถูกทำลาย ในเมื่อค.ศ.1982 สร้างประตูทางใต้ใหม่ ที่หัวประตูมีลายมือตัวอักษรของกอหม่อย่อที่เขียนว่า“ต้าหลี่” เดินผ่านเข้าประตูทางใต้ของเมือง และมีอีกทางเดินผ่านทางทิศเหนือของถนนฟู่ซิงโดยตรง และกลายเป็นตลาดที่คึกคัก มีสร้างร้านค้าตามถนนเยอะมาก เป็นร้านค้าขายหินอ่อน และย้อมผ้าและงานหัตถกรรมชาติพันธุ์อื่นๆและเครื่องประดับ ในซอยถนนมีบางบ้านที่เก่า ยังสามารถมองเห็นสไตล์รูปแบบเดิม และลานสวนมีดอกไม้และต้นไม้เขียวชอุ่มดู และมีเสียงนกร้องเพลง ภายนอกมีคลองห้วยน้ำไหลชองชอง ภาพ“สามครอบครัวใช้บ่อน้ำหนึ่ง และหลายกระถางดอกไม้ต่อหนึ่งครอบ”ก็ยังคงอยู่เสมอ
▲เมืองโบราณต้าหลี่
ถนนป้องกันประเทศภายในเมืองโบราณจากตะวันออกไปตะวันตก ถูกเรียกว่า“ถนนชาวต่างชาติ” ที่นี่มีร้านอาหารจีนและยุโรป ร้านกาแฟ ร้านน้ำชา และร้านศิลปะและงานฝีมือ ป้ายโฆษณาและอื่นๆที่เขียนด้วยภาษาต่างประเทศ ได้ดึงดูด“ชาวต่างชาติ”ที่มีผมสีทองและดวงตาสีเขียว การท่องเที่ยวที่นี่อย่างมีความสุขและการค้นหาสิ่งโบราณภาคตะวันออกที่มีมนต์ขลัง จนไม่ยอมจะกลับไป ซึ่งกลายเป็นภูมิทัศน์ที่ไม่ซ้ำกัน
เมื่อวันที่8 เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.1982 สภาแห่งรัฐได้ประกาศไว้ว่าเมืองโบราณต้าหลี่เป็นชุดแรกของจีนหนึ่งใน24เมืองทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม
▲เมืองโบราณต้าหลี่
▲ถนนชาวต่างชาติเมืองโบราณต้าหลี่
▲นักร้องต่างประเทศในถนนเหยินหมินลู่เมืองโบราณ
▲อาหารที่สามารถพบเห็นในมุมถนน：อาหารพัดลมนม
เมืองสี่โจวตั้งอยู่ที่ตอนเหนือเมืองต้าหลี่ ทางตะวันตกพิงภูเขาชางซาน และทางตะวันออกใกล้ทะเลสาบเอ๋อไห่ ในช่วงราชวงศ์ซุ่ยถังกล่าวว่า“เมืองต้าหลีเฉิง”เป็นสมัยหนานเจ้า“หนึ่งในสือเจี่ยน” ยังเป็นบ้านเกิดของภาพยนตร์เรื่อง“ห้าดอกไม้ทอง” ยังเป็นเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่มีชื่อเสียงในยูนนานและหนึ่งในบ้านเกิดที่สำคัญ ซึ่งเป็นเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของชนชาติไป๋ที่มีประวัติศาสตร์พันปี
เป็นเมืองที่สำคัญในทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ ที่รวมอำนาจมาศูนย์กลางวัฒนธรรมของฝั่งตะวันตกทะเลสาบเอ๋อไห่มาตั้งแต่สมัยโบราณ และมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานในธุรกิจ และเป็นแหล่งกำเนิดของการพัฒนาอุตสาหกรรมและเชิงพาณิชย์ของชนชาติไป๋ ในช่วงราชวงศ์ชิงกวงซวี่ การก่อตัวเป็นที่มีชื่อเสียงซานยี(ยูนนาน)“กลุ่มธุรกิจในสี่โจว ” ให้กำเนิดนายทุนแห่งชาติไว้เป็น“ หยวน ต่ง หยิ่น หยาง”เป็นสี่ครอบครัวในอันดับแรกและ“ แปดครอบครัวกลาง ” “ สิบสองครอบครัวเล็ก ”
▲สี่โจว
▲สี่โจวบาบา
เป็นเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมระดับจังหวัดในยูนนานที่มีชื่อเสียงและ“ทิวทัศน์ทะเลสีเขียวของเมืองที่หนึ่ง” ภายในดินแดนน้ำและท้องฟ้างเป็นสีเดียวกัน และกลุ่มภูเขาซ้อนกันสีเขียวมรกตกับสีน้ำทะเลสาบซึ่งกันและกัน กระสวยทอผ้าทองแพรปักภาพทิวทัศน์ “เกาะดับเบิลเส้นโค้งดับเบิล”ที่ล้อมรอบด้วยกับชาวเมืองชนชาติไป๋ที่โบราณและสง่างามและเรียบง่าย และที่อุดมไปด้วยสไตล์ สร้างรูปภาพเป็นระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติเข้ากันได้ดีอย่างเป็นภาพที่สวยงาม เป็นที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการใช้ชีวิตในเมืองเล็กๆ ปกติมีชื่อเสียงว่า“ทิวทัศน์ต้าหลี่อยู่ที่ชางเอ๋อ ทิวทัศน์ชางเอ๋ออยู่ที่ซวงหลาง”
▲เมืองโบราณซวงหลาง
▲จุดถ่ายภาพคลาสสิกของเมืองโบราณซวงหลาง
โจวเฉิงถูกตั้งชื่อเป็น“หมู่บ้านย้อมผ้าชนชาติไป๋” ตั้งอยู่ที่ทิศเหนือ 23กิโลเมตรของเมืองโบราณต้าหลี่ และห่างจาก38กิโลเมตรของเซี่ยกวนตรงข้างทางหลวงของทิเบต เป็นหมู่บ้านธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในในมณฑลยูนนาน และมีพื้นที่ 4.7ตารางกิโลเมตร และมีประชากร8868คน และเกือบทั้งหมดเป็นชนชาติไป๋ ทั้งหมู่บ้านมีครอบครัวชนชาติไป๋ที่อาศัยอยู่มากกว่า1500 เป็นหมู่บ้านชาวเมืองชนชาติไป๋ที่ใหญ่ที่สุดในในต้าหลี่ เป็นหมู่บ้านการท่องเที่ยวของชาวพื้นบ้านชนชาติไป๋ที่เปิดสู่โลกภายนอก
โจวเฉิงไม่เพียงแต่ภายในดินแดนมีธารน้ำพุผีเสื้อจึงมีชื่อเสียงดังในโลก ยังเพราะจนถึงวันนี้ที่นี่ก็ยังคงเก็บรักษาประเพณีต่างๆของชนชาติไป๋ไว้เป็นอย่างดี ยังถูกเรียกว่า“ประเพณีฟอสซิลมีชีวิตอยู่ชนชาติไป๋”และมีถนนหินหนาแน่นเหมือนแมงมุม และมีเสียงน้ำกู่กู่ไหลตามถนนอุโมงค์เลี้ยวไปรอบๆ และโบราณแปลกตาเรียบง่ายและเงียบสงบ ถนนทั้งสองด้านเป็นอาคารที่การก่อสร้างจากผนังสีขาวและกระเบื้องสีเทา เป็นโครงสร้างอาคารแ